you only see what i choose to show.... there's so much behind this smile YOU JUST DONT KNOW...

im freeeeeeeeeeeeeeeee.........
weeee.........
bebas dari drama pemerintah yang gila kuasa
bebas dari beban kerja yang memeningkan kepala
bebas dari mentaliti yang tak faham bahasa

hahaha.....

saya da letak jawatan....
sangat puas bila da takde tanggungjawab sebab hari ni hari pembubaran ajk pkpmi 2008
tak taulaa kenapa dulu boleh terima semua jawatan2 tu
nak kate layak tade sape pon yang pernah nampak saye jadi ketua
nak kate layak tade sape pon yang pernah tgk saye buat keje
nak kate layak tade sape pon yang tau kualiti kerja saye

ok, mungkin ade...
tapi saye tak yakin pon kepimpinan saye itu bagus....
jadi mungkin sebab itu saye menyahut cabaran mereka
saye ambil semua jawatan yang diberikan...
dengan harapan saye boleh nilai sejauh mane sifat kepimpinan saye tu....


dan ternyata....
saye penat
saye menyesal
saye GAGAL

di fakultas perubatan UNPAD ini
kami mengikuti management class under subjek Public Health
dari situ saye blaja sedikit sebanyak tentang pengurusan

dan dari situ juga saye sedar yang saye adelah LOW LEVEL MANAGER

kenapa?
sebab saye membuat pengklasifikasian jujur pada diri saye dimana saya mempunyai:

i. high technical skills
seyes saye banyak idea dan saye mampu bekerja sendiri untuk mencapai apa saje idea yang saye ade... dan saye akui saye HEBAT membuat alternatif baru sesuai dgn kemampuan saye plus menarik dan lain dari yang lain... (stakat ni saye tak nampak lagi orang lain yang boleh berfikir sekreatif saye) (^^,)v <-- saye puji diri dulu... hahaha... dan saye BANGGA dgn kelebihan kurniaan ALLAH kepada saye ini

ii. moderate human relationship skills
saye boleh membuat hubungan dgn org luar tapi care saye adelah face-to-face (one-by-one) bukan one-by-many... saye ade stage-fright sebenarnye... hahaha... orang lain tak tau sebab saye suke buat muke confident dan kalo sahabat2 saye yang lain kate mereka cuak saye akan kate rilex...(padahal saye yang cuak... lalalala) plus sore saye perlahan... even dalam discussion group pon pendapat saye sering tak didengari sebab sore saye tenggelam dalam perbincangan mereka

iii. low conceptual skills
ok... saye ade BANYAK IDEA... tapi masalah saye.... saye tak pandai suruh orang buat kerje.... saye takde leader material... saye jenis yang puas kalo saye yang buat keje bukan orang lain... saye akan rase bersalah kalo saye srh org lain buat keje... seolah2 macam saye ni menyusahkan diorg je... even saye tau yang bantu saye ikhlas... tapi saye slalu tak sedap hati nak suruh2 orang ni... saye tak suke terhutang budi dgn orang.... hahahaha....

ini kesimpulan saye selame saye menjadi pemimpin biro pendidikan pkpmi dan juga batch saye (batch 06)

owh satu lagi bende... saye ni sebenarnye seorang artist (hey... artist maksud saye adelah seorang orang seni tau... bukan pelakon atau penyanyi)... dan artist bagi saye berhati sensitif.... kalau kerje saye (atau art saye) tidak dihargai sesuai dgn kesusahan saye membuatnye saye akan TERASA sangat dgn sikap itu...

contohnye:
dulu saye ade buat lukisan utk tshirt batch... banyak sgt saye buat... penat saye buat.... tapi at last satu pon saye punye art tak dipilih.... sedihlaa saye.... saye tau bukan cantik sangat pon art saye tapi saye kan sensitif.... so saye TERASA laa bile art saye tak terpilih....
(tapi saye sepatutnye professional hahaha.... tau, tau... sebab itu saye simpan je dalam hati...)

lepas tu art saye terpilih... utk logo batch....
waa.... bukan main bangga lagi saye art saye berkibar kibar sewaktu sukan anjuran pkpmi dgn kubi dulu... hahaha....
tapi tak lame lepas tu encik ketua saye nak buat pertandingan logo plak utk batch saye....
laaa saye ingatkan art saye da jadi logo batch... rupenye bukan... kirenye art saye digunakan sbb tade org lain yang hantar pon... so saye pnye jelaa yang ade... terpakselaa gune logo saye...
(ok... saye cube act professional lagi.... saye TERASA tapi saye simpan dalam hati je...)

pastu... dalam 2 bulan yang lepas encik ketua suruh saye buat logo lagi....
kali ni saye agak bz jugak sebab nak exam... plus malas nak mempunyai tanggungjawab.... jadi saye kate tgklaa kalo saye rajin.... pastu saye tak bagi art saye pon kat encik ketua... tak lame lepas tu encik ketua suruh saye submit balik logo yang saye buat utk sukan yang saye cerita tadi... saye kate mane saye ingat, kan da lame.... pastu saye kate mane master piece yang saye bagi dulu.... die kate tinggal kat kedai buat bendera tu.... (waktu ni saye tak rase pape lagi... lagipon bangga jugaklaa encik ketua carik saye nak mintak art saye... dua kali plak tu... hahahaha)
saye try ingat balik macamane logo tu.... tapi saye tak ingat jugak... jadi saye mintak bendera tu kat encik ketua bia saye lukis balik je yang ade atas bendera tu....
EH.... DIE KATE BENDERA TU TAK TAU KAT MANE!!!!!!!!!!!!!!
WTH.....
terus saye sedar.... ooooo rupe-rupenye art saye tu tade makne apapepon kat mereka.... mereka tak tau kesusahan saye buat pon... alih alih art saye hilang begitu saje... bukan nak jage baik2....
nampak tak?? ART SAYE TAK DIHARGAI!!!! saye taulaa art saye tak cantik pon tapi.... perlu ke buang merata2 je art saye tu... kalo taknak bagi saye... biar saye simpan....

baru saye sedar... takde sape yang boleh menghargai diri kite... cume kite sendiri je yang boleh.....

sedih sgt... dunia memang tak adil....

sudahlaa... saye da serik dengan dunia...... serik dgn mereka yang tak pernah menghargai saye....
lepas ni saye nak buat kerja saye sendiri je...
saye tak nak ambik tau lagi hal mereka.... kalaulaa macam tu perangai mereka saye tak mau lagi involve dalam drama mereka... biarlaa orang kate saye kera sumbang... biarlaa... asalkan saye gembira dan tak perlu terasa dgn tingkah mereka yang tak pernah menghargai saye....

jadi kesimpulan utk diri saye sendiri....

saye lemah... saye tak kuat.... saye tak ade semangat.....
saye tak mampu menjadi seperti mereka... jadi saye memilih untuk menjadi saye!!!
cukuplaa saye puas dgn kerja saye.... saye tak perlukan mereka untuk menghargai saye....
saye nak hidup dgn haluan saye.... jangan block jalan saye....




goal saye skarang adelaa..... belajar rajin2 dan dapat anugerah dekan pastu bila co-as saye dapat jadi dokter yang baik dan berjaya....




dan... saye hanya perlu sahabat2 saye bukan mereka....